کاش می شد قلب ها آبادبود
کینه و غم هابه دست بادبود
کاش می شد دل فراموشی نداشت
نم نم باران،هم آغوشی نداشت!
کاش می شد کاش های زندگی
گم شوند پشت نقاب بندگی!
کاش می شد کاش ها مهمان شوند
درمیان غصه هاپنهان شوند!
کاش می شد آسمان غمگین نبود
ردپای مرگ و کین رنگین نبود!